Chełmskie. Suplement do t. 33-34, aneks. Z rękopisów zebrała i opracowała Elżbieta Millerowa. Poznań 2020, ss. XXXIVI+ 127, 57 ilustr.
Opracowano i wydano pod opieką naukową Polskiej Akademii Nauk ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury, uzyskanych z dopłat ustanowionych w grach objętych monopolem państwa, zgodnie z art. 80 ust.1 ustawy z 19 listopada 2009 o grach hazardowych.
Tom w formacie pdf do pobrania TUTAJ.
Publikacja stanowi niezbędne uzupełnienie do tomu 82 Dzieł wszystkich Oskara Kolberga opublikowanego w 2004 roku. Powstanie tej nietypowej edycji uzasadnia przypadkowe odkrycie w archiwum Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego, w 2013 roku, zespołu materiałów rękopiśmiennych, nieznanych wcześniej wydawcom spuścizny Kolberga. Rękopisy te, dotyczące w znacznej części regionu chełmskiego, są ściśle związane z materiałem publikowanym w XIX-wiecznej monografii Kolberga. Na odnalezione rękopisy chełmskie składają się 54 karty o różnych wymiarach, od małych karteczek do połówek arkusza. Zamieszczone na tych kartach rysunki i szkice, a także notatki, są w zdecydowanej większości autorstwa Marii Hemplówny z Tarnowa pod Chełmem, współpracownicy Kolberga. Odkrycie nieznanych wcześniej rękopisów narzuciło konieczność dopełnienia tego aparatu o nowe informacje.
Zasadniczą zawartość publikacji stanowi 50 rycin i ich opis, na który składają się szczegółowe informacje o ich pochodzeniu, zacytowane też zostały opisy sporządzone przez Hemplównę lub Kolberga na oryginałach rysunków; wprowadzono także informacje o powiązaniach z materiałem publikowanym przez Kolberga oraz w tomie suplementowym DWOK T. 82. W Aneksie zamieszczono również uzupełnienia do przypisów do tomu 33; tworzą one wraz z przypisami w suplemencie (tom 82) integralną całość. Obok informacji o związkach drukowanych materiałów z omawianymi, nowo odkrytymi manuskryptami znalazły się tam dodatkowo odesłania wiążące poszczególne teksty opisowe i informacje etnograficzne z rycinami zamieszczonymi w Aneksie. Kolejność przypisów wyznaczał jak zawsze w serii suplementowej porządek materiału przyjęty w komentowanym tomie.