Ruś Karpacka, cz. I. Dzieła wszystkie, t. 54. Z rękopisów opracowali A. Demartin, B. Linette i M. Tarko. Wstęp O. Gajkowa, rec. i konsultant W. Kuraszkiewicz. Red. M. Tarko. Wrocław-Poznań 1970. Ss. LXXIV, 340, ilustr. 1 tablica kolor.

Tom 54 DWOK dostępny jest w postaci cyfrowej TUTAJ (pdf) oraz na portalu polona.pl

Pierwsza część monografii dotyczącej trzech regionów: Huculszczyzny, Bukowiny i Rusi Węgierskiej. W pierwotnym planie Kolberga monografia Hucułów miała być częścią Pokucia, stąd w pewnej mierze tomy Rusi Karpackiej mają charakter suplementu. Część pierwsza zawiera cztery rozdziały: Kraj, Lud, Zwyczaje iObrzędy, przynosząc obfite informacje o charakterystycznej kulturze tych regionów (m.in. o gospodarce pasterskiej w górach, wyrębie i spławie drewna, rękodzielnictwie, zbójnictwie). Tereny Huculszczyzny badał Kolberg w latach 1867-1880, przy czym szczególnie dużo danych z zakresu kultury materialnej zebrał w czasie przygotowań do wystawy etnograficznej zorganizowanej w 1880 r. w Kołomyi. Wielokrotnie prowadził Kolberg badania we wsi Żabie, największej osadzie huculskiej, położonej w centrum regionu. Własne materiały uzupełnił literaturą, poczynając od prac B. Hacqueta z 1794 r., poprzez publikacje polskie i ukraińskie, m.in. Ł. Gołębiowskiego, W. Pola, J.D. Wahilewicza i S. Witwickiego, do współczesnych sobie z ostatniego ćwierćwiecza XIX w., np. L. Wajgla.