Orońsko to wieś nad rzeką Oronką, w czasach Kolberga w powiecie radomskim, obecnie należy do powiatu szydłowieckiego. Kolberg przybył tu w lipcu 1859 roku, choć najprawdopodobniej nie była to jego pierwsza wizyta w tej miejscowości.

Zatrzymał się u Amelii Pruszakowej, żony Jana Konstantego Pruszaka. Z rodziną Pruszaków Kolberg spotykał się w Warszawie. Jan Konstanty był tak jak Kolberg uczniem Liceum Warszawskiego. Bratem Jana (który zmarł w 1852 roku) był z kolei Tomasz, mąż pisarki Seweryny Pruszakowej (później Duchińskiej). Kolberg bywał gościem w salonie artystyczno-literackim Seweryny w Warszawie i zapewne z jej polecenia znalazł miejsce do badań w Orońsku w lecie 1859 roku.

Jak wskazują zachowane rękopisy w Orońsku w 1859 roku Kolberg zarejestrował między innymi pieśni weselne, jak te, śpiewane podczas sadzania gości do stołu:

„A nabijaj stoły, panie gospodarzu,
nabijaj, nabijaj,
a ty, matulu, bielone obrusy
rozwijaj, rozwijaj”

oraz:

„Rzędem gości sadzajcie,
a kogo ni ma, sukajcie.
Rzędem, rzędem, rzędzikiem,
a za tym nowym stolikiem”.

Od 1877 roku dwór w Orońsku przeszedł w ręce Heleny z Wojciechowskich Pruszakowej i jej męża, malarza, Józefa Brandta. Obecnie jest tu Centrum Rzeźby Polskiej.