Schematyczna mapa zasięgu monografii regionalnych O. Kolberga, obejmująca tereny przedrozbiorowej Rzeczpospolitej oraz inne regiony. Dla obszarów będących obecnie w granicach Polski oznaczono granice regionów według podziału zastosowanego przez Kolberga w jego monografiach. Poszczególne partie Mapy Głównej opatrzone są nazwami zaczerpniętymi z monografii regionalnych Kolberga oraz wyróżnione kolorami.
Najedź myszką na region, aby wyświetlić o nim informacje.
Kliknij na region, aby przejść do szczegółów.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Sandomierskie
Pierwsza niepełna monografia etnograficzna Kolberga z roku 1865. Obejmuje powiaty: sandomierski i opatowski. Materiały do regionu zob. DWOK tom 2, DWOK tom 20-21.
Kujawy
Według opisu zawartego w monografii: „Kujawiacy tworzą zupełnie osobny typ naszego narodu. Ich ubiór, pieśni, zwyczaje, mowa nawet, noszą na sobie cechę odrębności.
Krakowskie
W Krakowskiem bywał Kolberg już od lat czterdziestych XIX wieku. Dzięki ożywionym kontaktom z rodziną Konopków, a później z prężnie działającym tu środowiskiem kulturalnym i naukowym, zwłaszcza z krakowską Akademią Umiejętności, mógł zapoznać się z historią i bogatą tradycją tych ziem.
Wielkie Księstwo Poznańskie
Pobyty w Poznaniu związane były początkowo prawdopodobnie z kontaktami o charakterze wydawniczym. W latach czterdziestych współpracował tu Kolberg z Janem Żupańskim, w którego wydawnictwie publikował zbiory pieśni ludowych z akompaniamentem.
Lubelskie
O ludności zamieszkującej tereny Lubelskiego i Chełmskiego (ówczesna gubernia lubelska) Kolberg w 1883 roku pisał: „Gubernia lubelska (...)"
Kieleckie
Kieleckie natomiast to według Kolberga część szeroko rozumianego Krakowskiego, dlatego opisując włościan w Kieleckiem posłużył się materiałami dotyczącymi chłopów krakowskich: „Wieśniak, zwłaszcza pod dobrą datą powracający z miasta, rzadko karczmę ominie (...)".
Radomskie
Choć rodzina Kolbergów związana była z Warszawą, to właśnie w Radomskiem, w Przysusze, 22 lutego 1814 roku urodził się Henryk Oskar Kolberg.
Łęczyckie
Przy okazji swojej pierwszej wyprawy w Kujawskie w 1860 roku odwiedził Kolberg także kilka miejscowości w Łęczyckiem.
Kaliskie
Na terenie Kaliskiego Kolberg przebywał kilkakrotnie w latach 1843 i 1863.
Mazowsze
Kolbergowskie Mazowsze to ogromny obszar opisany w monografiach jako Mazowsze Polne, Mazowsze Leśne, Mazowsze Stare (Kurpie) i Mazowsze Stare (Podlasie).
Pokucie / Ruś Karpacka
Oskar Kolberg otrzymał wsparcie finansowe ze strony Akademii Umiejętności na prowadzenie badań etnograficznych na Pokuciu i Podolu, jednak środki te były na tyle skromne, że pozwoliły badaczowi na szczegółową penetrację tylko pierwszego z regionów.
Chełmskie
„Gubernia lubelska posiada w zachodniej części ludność polską obrządku łacińskiego, gdy część jej wschodnio-południową zajmuje ludność ruska, dziś obrządku greko-wschodniego”.
Przemyskie
Oskar Kolberg odwiedzał Przemyśl oraz okoliczne miejscowości, wsie i majątki ziemskie w latach 1861, 1863 i 1883–1885.
Wołyń
Na Wołyniu Kolberg był tylko jeden raz, przez cały sierpień i wrzesień 1862 roku.
Pomorze
Kolberg był na Pomorzu tylko raz w roku 1875. W tym czasie zajęty był przede wszystkim uzupełnieniem materiałów źródłowych do „Wielkiego Księstwa Poznańskiego”, a następnie przeniósł swoje zainteresowania na północne tereny Polski.
Mazury Pruskie
Kolberg odwiedził Mazury Pruskie przy okazji swojego pobytu na Pomorzu, skąd udał się do Królewca, a dalej do Ełku i Giżycka. Podroż ta miała miejsce we wrześniu 1875 roku.
Śląsk
Oskar Kolberg nie prowadził regularnych badań na Śląsku. Omijanie tego regionu było prawdopodobnie wynikiem sposobu, w jaki swe badania organizował.
Góry i Podgórze
Tatry i Podhale były dla Oskara Kolberga jednym z wielu regionów, w których prowadził swoje badania. Widoczna wśród współczesnej mu polskiej inteligencji swego rodzaju „moda” na góralszczyznę nie przekonała badacza do długotrwałych badań w tym regionie.
Podole
Z folklorem Podola Kolberg zetknął się po raz pierwszy w 1858 roku, przygotowując do wydania własny zbiór Pieśni ludu z Podola rosyjskiego.
Tarnowskie-Rzeszowskie
Jest raczej pewne, że w trakcie badań w Sanockiem Kolberg zbierał też materiały z terenów Tarnowskiego i Rzeszowskiego, brak jednak dokumentów potwierdzających pobyt Kolberga na tych terenach.
Sanockie i Krośnieńskie
Oskar Kolberg dokumentował kulturę ludową Sanockiego i Krośnieńskiego najpewniej w latach 1883-1885, już jako doświadczony badacz terenowy.
Białoruś-Polesie
Wiadomo, że w 1837 roku Kolberg pracował w Mitawie jako prywatny nauczyciel muzyki i że przebywał wówczas na Litwie i Białorusi.
Litwa
Kulturą Litwy Kolberg zainteresował się w latach czterdziestych. W roku 1846 przygotował i uzyskał zezwolenie cenzury na publikację <em>O pieśniach litewskich i melodie do pieśni litewskich</em> wydrukowaną w roku następnym w czasopiśmie „Dzwon Literacki”
Ruś Czerwona
Od początku swojej pracy badawczej Oskar Kolberg planował opracowanie monografii Rusi Czerwonej. Mimo zebrania dużej ilości materiałów zadania tego nie udało mu się zrealizować.
Łużyce
Na obszarze Słowiańszczyzny zachodniej Kolberg własnych badań nie prowadził. Jak wynika z zachowanych dokumentów nie miał też bezpośrednich kontaktów z Łużycami i Łużyczanami.
Czechy, Słowacja
Kolberg odwiedził Czechy po raz pierwszy w 1829 roku jako 15-latek, a później, jako początkujący zbieracz, w 1841 roku.
