Pokucie / Ruś Karpacka

Oskar Kolberg otrzymał wsparcie finansowe ze strony Akademii Umiejętności na prowadzenie badań etnograficznych na Pokuciu i Podolu, jednak środki te były na tyle skromne, że pozwoliły badaczowi na szczegółową penetrację tylko pierwszego z regionów.

Kolberg przyjeżdżał na Pokucie regularnie w latach 1876–1880. Stacjonował między innymi w gościnnych progach Władysława Przybysławskiego w Czortowcu i u księdza Sofrona Witwickiego, proboszcza wsi Żabie. W roku 1880 brał czynny udział w organizacji Wystawy Etnograficznej w Kołomyi.

Na Wystawie prezentowany był między innymi manuskrypt „Obrzędy i zwyczaje na Rusi Pokucia” autorstwa Bazylego Jurczenki, nauczyciela z Ispasa. Już po zakończeniu Wystawy Jurczenko notował na prośbę Kolberga teksty pieśni i bajek, a także wiadomości o wierzeniach.

Materiały z tych terenów znalazły się w wydanej w latach 1882–1888 czterotomowej monografii Pokucie, zob. DWOK T. 29–32; ich uzupełnieniem jest tom suplementowy, zob. DWOK T. 81. Zebrane przez Kolberga materiały znalazły się także w Rusi Karpackiej, zob. DWOK T. 54 i 55.

Horodenka


Charakteryzując ludność Pokucia, Oskar Kolberg wśród zamieszkujących te tereny grup wymienia także Ormian, wskazując między innymi na ich osadnictwo w Horodence:

Czortowiec


Podczas badań terenowych prowadzonych na Pokuciu w latach 1876–1880 Kolberg zawsze gościł w Czortowcu u Władysława Przybysławskiego, archeologa i etnografa.

Ispas


Do opracowania monografii Pokucia niezwykle przydatne okazały się materiały Bazylego Jurczenki, nauczyciela z Ispasa.

Jesieniów Polny


Charakteryzując życie mieszkańców Jasieniowa Polnego Kolberg pisze: "W Jasieniowie Polnym wstają wieśniacy rano do dnyny (do dnia).

Kołomyja


„Niektórzy, podobieństwem brzmienia wyrazów uwiedzeni, wywodzą pochodzenie miasta od Colonia, osady rzymskiej; podług innych zaś otrzymało miasto nazwę od króla halickiego, na początku XIII wieku”.